دهمین نشست اندیشه‌ورزی پایگاه بسیج شهید موسوی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با حضور دکتر سیدمحمدتقی موحد ابطحی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، این نشست اندیشه‌ورزی با عنوان «علم دینی از ذهنیت تا واقعیت» با سخنرانی دکتر ابطحی عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و حضور بسیجیان، اعضای شورای پایگاه و کارکنان سازمان برگزار شد.
در ابتدا مهدی جلالی فرمانده پایگاه مقاومت بسیج شهید موسوی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی گزارش کوتاهی از جلسات قبلی این نشست‌های اندیشه‌ورزی ارائه کرد.
سپس دکتر ابطحی مطالب خود در این نشست را در دو بخش ذهنیت و واقعیت تقسیم‌بندی و ارائه کرد.
در بخش ذهنیت مواردی همچون نهضت اول ترجمه در جهان اسلام و پیدایش تمدن اسلامی نظیر فلسفه اسلامی؛ حمله مغولان، افول تمدن اسلامی، خواجه نصیرالدین طوسی و رصدخانه مراغه؛ نهضت اول و دوم ترجمه در اروپا و فاصله جهان اسلام و غرب؛ واکنش غرب نسبت به اولین جریان علوم انسانی در غرب؛ انجام تحقیقات در شاخه‌های مختلف روانشناسی، جامعه شناسی، تعلیم و تربیت، اقتصاد و غیره؛ مطرح شد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با اشاره به اینکه کنفرانس ۱۹۷۷ نقطه عطفی در جریان علم دینی بود، گفت: بعد از این کنفرانس کشورهای اسلامی تصمیم گرفتند مراکز و دانشگاه‌هایی را برای آموزش، پژوهش، سیاست‌گذاری در زمینه علوم دینی در نظر بگیرند که این مسئله تجربه‌ای متفاوت با صدر اسلام بود.
در ادامه سخنرانی دکتر ابطحی در بخش واقعیت کتاب‌های "روان درمانی معاصر" نوشته دکتر سید محسن جلالی تهرانی و کتاب "اضطراب مرگ" نوشته دکتر سید علی کلاهدوزان را معرفی نمود و بخشی از نظرات علمای علوم دینی در حوزه روانشناسی اسلامی اقتصاد و دیگر مسائل را تشریح کرد.
وی آموزش علوم دینی؛ آماده‌سازی دانش‌آموزان برای ورود به دانشگاه؛ توجه به مهارت‌های ضروری زندگی؛ تقدم حکمت عملی و حکمت نظری؛ تفکر نقاد، خلاق و معنوی؛را توضیح داد و بی اعتنایی به داوری‌های دیگران؛ مقایسه نکردن خود با دیگران؛ فهم و هضم تفاوت‌های خود با دیگران؛ انضباط درونی؛ جدیت قائل بودن برای زندگی؛ جستجوی علم نافع؛ انطباق ساحات درون و بیرون و غیره را از ویژگی‌های زیست معنوی دانست.
وی در پایان چهار سؤال مهم را مطرح و از حاضران خواست به آنها پاسخ دهند:
آیا نظام آموزشی ما امکان زیست معنوی را از دانش‌آموزان سلب نمی‌کند؟
آیا ما با دست خود آینده فرزندانمان را خراب نمی‌کنیم؟
آیا با این وضعیت می‌توانیم سند الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت را محقق سازیم؟
برای داشتن زیستی معنوی و دینی چه تحولات بنیادی نیز باید در آموزش و پرورش کنونی پدید آید؟
در پایان این نشست حاضران به پرسش و پاسخ و تبادل افکار پرداختند.
گزارش تصویری این نشست را اینجا مشاهده نمایید.
انتهای پیام