عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در نشست «تحول دانش و آموزش در عصر دانایی و یادگیری ترکیبی» تأکید کرد که تجربه آموزش ترکیبی دوران کرونا، ضرورت آزادی عمل معلم و طراحی بسته‌های یادگیری شخصی‌سازی‌شده را نشان داد. وی هشدار داد که بدون توجه به شرایط اجتماعی و فرهنگی، اجرای سیاست‌های صرفاً الگوبرداری شده از کشورهای دیگر می‌تواند ناکارآمد باشد.
به گزارش روابط عمومی سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی، دکتر زهرا گویا، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در این نشست با اشاره به مشکلات نظام آموزشی ایران گفت: مدارس ما هنوز با تمرکز بیش از حد و کنترل‌های محدود مواجه‌اند. مسائل اجتماعی دانش‌آموزان، مانند خودکشی یا رفتارهای ناهنجار، نیازمند نظام مراقبت جامع و مشارکت همه بخش‌هاست، نه اقدامات محدود به چند سازمان.
وی تجربه دوران کرونا را نمونه‌ای موفق از آموزش ترکیبی دانست و افزود: در این دوره، دانش‌آموزان دسترسی سریع و آسان به منابع آنلاین پیدا کردند و معلمان توانستند آموزش شخصی‌سازی‌شده را تجربه کنند. این تجربه نشان داد که معلم بدون آزادی عمل و اختیار، تنها به یک ربات تبدیل می‌شود و نمی‌تواند روش‌ها و محتوای مناسب برای دانش‌آموزان خود انتخاب کند.
گویا با انتقاد از سیاست‌های ارزشیابی متمرکز و برنامه‌های درسی حجیم گفت: مدرسه نباید صرفاً آموزشگاه باشد. مدرسه محل یادگیری مهارت‌های اجتماعی، مدارا، مشارکت و تاب‌آوری است، اما تمرکز بر آزمون‌ها و محتوای حجیم این هدف را به حاشیه رانده است.
وی همچنین به تجربه‌های آموزشی تطبیقی و الگوبرداری از کشورهای دیگر اشاره کرد و تأکید کرد: نمی‌توان بدون توجه به ویژگی‌های اقتصادی، فرهنگی و اقلیمی، روش‌های آموزشی کشورهای دیگر را به طور مستقیم به نظام ایران تحمیل کرد. مهم است که ابتدا زمینه‌ها و منابع هر کشور را بسنجیم و سپس اصول کلی را بومی‌سازی کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در پایان یادآور شد که آینده آموزش ایران نیازمند ترکیبی از فناوری، آزادی معلم و شخصی‌سازی یادگیری است: تجربه آموزش مجازی و ترکیبی دوران کرونا نشان داد که امکان توسعه مهارت‌ها و شایستگی‌ها وجود دارد، اما برای استمرار این تحول، باید آزادی معلم، مشارکت دانش‌آموزان و توجه به زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی فراهم شود.