نشست علمی-تخصصی با عنوان آموزش فنی و حرفه ای در قالب دبیرستان خویش بال برگزار شد.
به گزارش اداره روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی نشست علمی-تخصصی با عنوان آموزش فنی و حرفه ای در قالب دبیرستان خویش بال در محل سالن جلسات پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش برگزار شد.
هادی عزیززاده دبیر اسبق شورای‌عالی آموزش‌وپرورش و ارائه‌دهنده کتاب طرح دبیرستان خویش بال در مقدمه این نشست گفت: همان‌طور که در کتاب «نیم‌رخ من و آموزش‌وپرورش» گفته‌ام می‌دانستم که موضوع تغییر نظام آموزش متوسطه از سوی مقامات دنبال خواهد شد و اکنون زمزمه‌های آن به گوش می‌رسد. براین‌اساس تصمیم گرفتم تجربیات خود را در این کتاب به اشتراک بگذارم و طرحی را برای رهایی از وضعیت کنونی و ساختار ایستای موجود پیشنهاد کنم که از پویایی لازم برخوردار باشد و بتواند با گذر زمان خود را با شرایط سازگار کند و برای اصلاح آن نیاز به تغییرات دفعی و انقلابی نباشد.
عزیززاده ادامه داد: برای آگاهی از نظرات صاحب‌نظران طرح پیشنهادی را در اختیار گروهی از استادان دانشگاه‌های تهران و سایر استان‌ها قرار دادم تا شاید به کمک نقدهایی که دریافت می‌کنم بتوانم آن را کامل‌تر کنم البته آن را در گروه‌های مجازی فرهنگیان عزیز نیز قرار دادم تا بازخوردهای آنها را هم داشته باشم. به حدود ۳۰۰ نفر پست الکترونیک ارسال کردم و هدفم از این کار مطلع ساختن استادان دانشگاه‌ها و فرهنگیان از موضوع مهمی بود که آموزش‌وپرورش با آن درگیر است.
خوشبختانه از تعدادی از استادان و همکاران فرهنگی پاسخ‌هایی رسید و با تعدادی نیز حضوراً به گفتگو نشستیم که قدردان همه هستم. طرح پیشنهادی با نظرات دریافتی اصلاح و تکمیل شد. هرچند می‌دانم از نگاه بسیاری از مسئولان آموزش‌وپرورش طرح پیشنهادی بسیار مترقی‌ست و با برخی ویژگی‌های امروز ما قابل‌اجرا نیست؛ اما می‌توانم ادعا کنم که طرحی پویاست و می‌تواند خود را با زمانه سازگار کند.
عزیززاده در ادامه و باتوجه‌به واقعیت پیشرفت پر شتاب علم گفت: باتوجه‌به اینکه در دنیای جدید که عصر پرشتاب علوم و فناوری است آموخته‌ها به‌سرعت کهنه می‌شوند اگر هدف از تأسیس مدرسه صرفاً ارائه دانش در نظر گرفته شود نیازی به ساختن کلاس و مدرسه نخواهد بود؛ زیرا تقریباً همه درس را می‌توان با کیفیتی بهتر از گذشته با فناوری‌های نوین از قبیل واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، متاورس و هوش مصنوعی آموزش داد؛ بنابراین در دنیای جدید باید به مدرسه رسالتی پرورشی داد تا آموزشی. ازاین‌رو هر جا در این کتاب از نظام آموزشی سخن گفتم منظورم نظام پرورشی آموزشی است. کاش واژه‌ای ساخته می‌شد از ترکیب دو واژه پرورش با آموزش که پرورش را مقدم بر آموزش نشان می‌داد و این معضل را برطرف می‌کرد. متأسفانه جابه‌جاکردن دو واژه آموزش‌وپرورش چندان کارساز نیست.
عزیززاده ممنوع بودن یک بعد نگری را مهم‌ترین شاخص در این طرح معرفی کرد و افزود: در طراحی ساختار نظام آموزشی نمی‌توان فقط به یک بعد توجه کرد براین‌اساس اگرچه هدف اصلی این کتاب ارائه ساختاری پویا برای نوسازی مستمر برنامه‌های درسی دوره متوسطه است. در تدوین طرح به عمده‌ترین مسائل آموزش‌وپرورش از جمله مقابله منطقی با طبقاتی شدن مدارس، ارتقاي پوشش تحصيلي و كارايي نظام آموزشي، استفاده بهينه از منابع در دسترس، رفع معايب نظام ارزشيابي از دانش‌آموزان، هدايت تحصيلي و شغلي و شيوه گزينش دانشجو نيز توجه شده است. همچنين طرح به‌گونه‌ای پیشنهاد شده است که اجرای مدیریت مدرسه محور، این خواسته دیرین معلمان و مسئولان آموزش‌وپرورش قابل‌تحقق باشد.
عزیززاده بيان نمود که باید ساختار بدون انعطاف دوره متوسطه فعلی را با اقداماتی به ساختاری منعطف و پویا تبدیل کرد به‌طوری‌که تغییرات تدریجی را پذیرا باشد و برای به‌روز کردن محتوا نیاز به تغییر دفعی و انقلابی آن احساس نشود.
وي افزود: اگر بپذیریم در دنیای امروز كه اطلاعات و معلومات موردنیاز دانش‌آموزان دائماً در حال گسترش است اگر همه چیز را همه‌کس بداند ناگزیر دانسته‌ها کم‌عمق خواهد بود؛ بنابراین باید مجموعه‌ای از دانستنی‌ها را برای دانش‌آموزان فراهم آورد و به آنها اختیار داد تا هر یک برابر ذوق علاقه و استعدادشان از میان آنها انتخاب کنند.
عزيززاده مزایای نظام واحدي مورد اشاره خويش را داراي مزايايي همچون: داشتن انعطاف کافی در برخورد با تحولات سریع علوم و فناوری، امکان ارزش‌گذاری به آموخته‌های خارج از مدرسه، تسهیل تغییر مسیر تحصیلی یا گرایش تحصیلی، توجه به تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان، کاهش مردودی و ترک تحصیل بيان نمود.
عزیززاده دبیر اسبق شورای‌عالی آموزش‌وپرورش مشکلات و مسائلي را نيز متوجه اجرای نظام واحدی مد نظرش دانست كه عمده‌ترین آنها پیدایش پنجره‌های باز بین زنگ‌ها و مسائل سوء تربیتی، نگرانی خانواده‌ها از نحوه و کیفیت حضور فرزندان خود در مدارس، مشکلات انتقال دفعی دانش‌آموز از محیط بسته به محیط باز، به تعطیلی کشیده‌شدن مدارس در مناطق دورافتاده و کم‌جمعیت، مشکل‌تر شدن نحوه ارتباط مدیریت مدرسه با دانش‌آموزان، پیچیده‌تر شدن نظام اداري امتحاني دانست و به ارائه راهكارهاي پیشنهادی‌اش در رفع اين موارد پرداخت.
در اين نشست كه با مديريت مجيد ثقفی كارشناس پژوهشی پژوهشگاه مطالعات برگزار شد، ساير كارشناسان از جمله محمود مهر محمدی استاد بازنشسته دانشگاه تربیت‌مدرس، علي زرافشان معاون اسبق آموزش متوسطه، احد نويدی مدیرگروه پژوهشی و دانشيار پژوهشگاه مطالعات آموزش‌وپرورش به ارائه نظرات و نكات قابل‌توجهی پرداختند.